یادداشت کارگردان:

پلکان اولین نمایشی است  که بیست و هشت سال پیش مرا به دنیای پر رمز و راز و ژرفای درام رادی آشنا کرد و همین نمایش بود که پی ریزی یک سفر ربع قرنی در کنار استاد را شکل داد.
من در این سفر روز به روز به اندیشه ها و تفکرات استاد نزدیک و نزدیک تر شدم . وشاید همین نزدیکی است که آدم های استاد همواره در کنار من و از بهترین دوستان من هستند.
 پرفسور دماغ چخ بختیار، غلامحسین خان دیلمی ، بهمن ، طاهر ، بمانی و حتی بلبل که به قول استاد در سایه رشد کرده است و از پسیخان رشت خود را به کاخ فرمانیه رسانده است . 
دلیل دوستی من  با رادی و کاراکترهایش آن است که همه  و همه فریاد نداشتن ها و بی عدالتی ها را سر می دهند . همان فریادی که تصور می کنم صدای همه ما مجریان تئاتر و شما تماشاچیان فرهیخته است و...
و برای رسیدن به مقصود ، من مرزبان هرگز و هرگز از خار مغیلان بسیار نهراسیده ام . چرا که هنرمند و به ویژه هنرمند تئاتر جز این نمی تواند باشد .