با وجودی که فست فود به معنای امروزی آن یک پدیده نسبتا جدید است و سال‌های زیادی از آشنایی ما با آن نمی‌گذرد اما اعتراف می‌کنم که برای بسیاری از ماها خوردن یک ساندویچ با ویژگی‌هایی خاص هنوز هم حسی نوستالژیک دارد.

آن وقت‌ها از انواع ساندویچ‌ها و هات‌داگ‌ها و یا انواع پیتزا که خبری نبود. یک مغازه ساندویچی بود با چند نوع محدود ساندویچ و چند جعبه نوشابه شیشه‌ای در جلوی مغازه. بعد مدرسه با دوستان یا غروب‌های تابستان با هم محلی‌ها همه جمع بودیم و پاتوقمان ساندویچی سر خیابان بود. ساندیچ‌ها تند و سریع با قدری خیار شور و گوجه در یک کاغذ زرد رنگ و گاهی سفید پیچیده می‌شد. به چه لذتی داشت با ولع هر چه تمام‌تر یک گاز جانانه به ساندویچ می‌زدیم و پشت سرش هم مقداری نوشابه می‌خوردیم. اصلا این ترکیب و خوردن پشت سر هم ساندویچ با نوشابه بود که لذت خاصی به ما می‌داد.

پشت میز و صندلی می‌نشستیم و ساندویچ‌مان را جانانه گاز می‌زدیم. بوی کاغذی که دور ساندویچ می‌پیچید، طعم خاص خیارشور و یا بچگی ما بود که طعم و رنگ خاصی به ساندویچ آن دوران می‌داد. بعد که کم کم پیتزا آمد و خاطرات تازه تری در ذهنمان گذاشت.خلاصه هر چه که بود یادش بخیر باشد.

حالا در مشهد می توانید از ساندویچ ها و پیتزاهای فست فود بتام لذت ببرید