«تنهايي دونفره» نام سومين كتاب شعر مرتضي بخشايش است. پيشتر از او دو مجموعه «عاشقانه هاي مصدق» و «پله ها را مواظب باش مرضيه» منتشر شده بود.

«تنهايي دو نفره» شامل چهار دفتر به نام هاي «مرد»، «زن»، «تنهايي» و «تمام» است. بخشي از شعرهاي اين مجموعه در حال و هواي گلايه ها و تنهايي زندگي‌هاي دونفره مي گذرد.

شعرهاي اين مجموعه زباني صميمي و دلنشين دارند و با حس انگيزي قوي و سطرهاي درخشان، لحظات خوبي را براي مخاطبان شعر فراهم مي كنند.

طرح جلد اين كتاب كار هنرمند گرانمايه «فرزاد اديبي» است.

با هم سطرهايي از اين كتاب را مرور مي كنيم:

نقلِ این حرف ها نیست

فرقی نمی کند از کدام آفتاب رو بگیری

اینجا به اندازه ای تاریک است

که پا روی هر صدایی می رود

                                    فریاد می شود

این روزها به هر درختی می رسم پیر شده

مثل لباس از زیرِ پیراهنت زمین می روید

و جایت را

چیزهای ساده ای     پر می کند...

-‌ جایت اگر چه خالی نیست

رفتن ات را نذر کرده ام

                   از راه دیگری برگردی-

(سطرهايي از شعر غروب ها)

...

حالا كه رفته اي

گاهي عاشق فنجانت مي شوم

              گاهي عاشق صندلي ات

مي داني...

مردها نمي توانند

       بدون عشق هاي تازه شان

                             زنده بمانند

(شعر عشق هاي تازه)