دقیقا نمی‌دانم چرا اما در فرهنگ ما از شعر گرفته تا داستان‌های سوزناک عاشقانه تا ادبیات و گفتگوهای روزمره مردم، داشتن چشم و ابروی زیبا بسیار خوب و دوست‌داشتنی است و داشتن چشم‌های شهلا و گیرا بسیار ستوده شده است و از آن مواردی است که هر کسی در مدح آن شعری سروده، جمله‌ای گفته و حرفی زده است. 

البته دقیقا هم همینطور است. مثلا شما در برخورد با دیگران ابتدا به چشم‌هایشان نگاه می‌کنید. این است که خلاصه چشم‌ها باید زیبا باشد و گیرا و جذاب. زیبایی چشم‌ها هم گذشته از رنگ و حالت و درشت بودنش، تا حدود زیادی وابسته به داشتن یک ردیف زیبا از مژگان بلند است. که همچون ردیفی از سبزه‌های بلند در بالای پلک شما صف کشیده‌اند و چشم‌ها و نگاه شما را زیبا و دوست‌داشتنی و صد البته خاص کرده‌اند.

حالا برخی‌ها مژه‌هایی به غایت بلند و زیبا دارند که خب خوش به‌حالشان. اما برخی هم مژه های بلند و فر خورده ندارند که آن هم به مدد علم زیبایی شناسی و مواردی از این دست کاملا برطرف شده است. فقط کافیست به یک سالن زیبایی بروید و عمل فر مژه را انجام دهید. با این کار مژه هایتان حالت شکیل و زیباتری به خود می گیرند. بعد چشمان شما هم می‌شود مصداقی از همه شعرهایی که تا کنون سروده شده است. به همین راحتی!