پارک، شهربازی، مهمانی دور همی با دوستان، سینما، رستوران، باشگاه، خرید و ...

داستان از این قرار است. آخر هفته شده و شما خسته و کوفته از سر کار در حال بازگشت به منزل هستید. جسمتان کمی تا حدودی خسته است اما روحتان به سبک خاصی سرخوش است و یک جا آرام و قرار نمی‌گیرد مدام به فکر یک تفریح ناب و تازه است. دلش یک تفریح اساسی می‌خواهد. کلا همیشه تا بوده همین بوده. روح آدم یک روزهایی بعد از کار سخت و یا یک شرایط دشوار دلش کمی هواخوری می‌خواهد.

باید دستش را بگیرید و جایی ببریدش. اما نه هر جایی. در این مواقع هر پیشنهاد و هر گزینه‌ای را نمی‌‌پذیرد جز پیشنهادات و موارد خاص را.

پارک و شهربازی خوب است اما تنتان خسته است و حال دویدن و پریدن و بازی را ندارد. مهمانی چطور است. گزینه خوبی است اما روحتان حال و حوصله فضای رسمی و حرف‌های جدی را ندارد. حرف خرید را هم نزن نه تنها جسم آدم را خسته می‌کند بلکه خالی شدن سریع‌السیر کارت‌های اعتباری دمار روح آدم را هم در می‌آورد.

روحتان همچنان پا بر زمین می‌کوبد و دلش نمی‌خواهد به خانه برود.

کاری ندارد که، بروید تئاتر. یک تئاتر کمدی و موزیکال شاد شاد. در روی یک صندلی با خیال راحت می‌نشینید و تا آنجا که دلتان می‌خواهد می‌خندید و لذت می‌برید. یک ساعت خنده و شادی از ته دل.

از در سینما که بیرون می‌آیید لب‌های خندان روحتان دیدنی است.