خاطره ای از سین پنجم در جنگل زیبای لاجیم با ژیوار

روستای لاجیم از توابع بخش مرکزی شهرستان سوادکوه، در 30 کیلومتری شمال شرقی پل سفید و 35 کیلومتری جنوب شرقی ساری قرار دارد. این روستا، از شمال به جنگل و روستاهای ورکی، آقمشه و آمره، از شرق به جنگل‏های آچو، منطقه دودانگه و قارن سرا، از جنوب به جنگل و روستاهای اتو و پیر نعیم و از غرب به روستاهای ولیلا و سوخته سرا محدود می‏شود.

آندره گدار، باستان شناس فرانسوی با اطلاعاتی که از دو زمین‌شناس سوئیسی از امام زاده عبدالله روستای لاجیم به دست آورده بود، برای مطالعه برج و کتیبه‌های کوفی و پهلوی آن به سال 1933 م به لاجیم رفت. او نخستین شرق‌شناس غربی است که این برج را مورد بازدید و مطالعه قرار داده است.

به باور گدار لاجیم در حقیقت شهری با برج و باروی مستحکم بوده، او در این مورد چنین می‌نویسد: «...با این همه چند سال پیش که سقف بنای امامزاده نیاز به بازسازی پیدا کرده بود، ساکنین محل آجرهای مورد نیاز را از محلی که روستاییان به من نشان دادند، به دست آوردند. در آنجا، در لبه پرتگاه خندقی بود با دیوارهای کاملاً عمودی که حاکی از وجود یک دیوار قطور بود؛ این دیوار که از آن برای بازسازی بنا هر چه لازم بود برداشته‌اند، به برج بسیار بزرگ مدوری متصل می‌شده که با توجه به عظمت تپه ای که بر آن قرار گرفته، بی‌گمان، ساختمان اصلی قلعه بوده است.